Leuk avonddienstje

In de ochtend hebben we uit kunnen slapen want we moesten pas om 13:00 beginnen met werken. Toen we aankwamen kwam Sari later. Dus moesten we eerst nog een kwartiertje op haar wachten. Daarna zijn we gaan inlezen over de patiënten.
Zodra dat klaar was moesten we meekijken met een teamoverleg waar we natuurlijk niks van konden verstaan.
Om 15:00 zou Teacher Tuula komen en ward Tuula. Om een eindgesprek met ons en Sari te houden. Maar teacher Tuula is Tuula niet als ze te laat komt dus een kwartier later kwam ze eraan. Daarna zijn we in de woonkamer gaan zitten om te praten.
We kregen een zeer goede beoordeling en Sari en ward Tuula zeiden dat ze ook graag Finse studenten als ons zouden willen hebben omdat we ondanks de taalbarrière met de mensen kunnen lachen en elkaar op een (vraag me niet hoe) manier begrijpen.
Ook bespraken we welke verschillen we hadden gezien. Teacher Tuula was vorige week in Rotterdam met het Zadkine dus we bespraken de werkdruk/bezetting en ze was er helemaal verbaasd over.
Om 16:00 waren we klaar en hadden we afscheid genomen. Nicole en ik hadden nog 3 pakken stroopwafels over dus die overhandigde we aan de Tuula’s en aan Sari.

Daarna was het aardig rustig. We moesten wat patiënten helpen met eten en om 17:00 konden we zelf gaan eten. Na het eten hadden we een Finse EKG (ECG/ hartfilmpje) gezien. Dit was dan wel een heel oud apparaat dus de modernere hadden we niet gezien.
Toen hadden we nog wat patiënten nacht-klaar gemaakt. Dat houdt hier in om met ze naar de wc te gaan en de nachtinco aan te doen. Daarna waren we op kamer 15 waar en man plotseling al wandelend ging braken. De hele vloer zat onder dus moesten we alles schoonmaken. Zodra we daar mee klaar waren keken we bij zijn buurman die al terminaal lag. Deze patiënt was dus zojuist overleden.
We voelden zijn pols en halsslagader nog maar dat werkte niet.
Sari heeft toen meteen de dokter opgepiept en die heeft hem dood verklaart.
Deze meneer had nog een pacemaker en die moest eruit gehaald worden want anders zou de pacemaker bij de crematie ontploffen.
Dit zou hij later doen dus moesten wij erop wachten. Nicole en ik waren wel nieuwsgierig hoe die eruit zou worden gehaald.
Dit was tevens onze eerste overlijdende die we mochten verzorgen.
Omdat we moesten wachten gingen we kamer 1 nacht-klaar maken.
Om 20:00 liep de dokter weer op de afdeling. En Nicole en ik hingen met onze nieuwsgierige oogjes boven de patiënt. Zodra de dokter klaar was gingen we met Sari schoon linnengoed halen om de patiënt klaar te maken voor het mortuarium.
We zouden hem niet wassen want dat was niet nodig. Wel hebben we zijn onderkaak tegen zijn bovenkaak moeten duwen. Daarna is er een verbandje omgegaan alsof hij kiespijn had. Het zag er wat luguber uit maar ondertussen was alles niet zo soepel meer.
Nicole en ik hadden dan wel aangeboden om dat in het begin te doen maar toen vond Sari dat niet nodig. Daarna hebben we hem schone onderlakens en een soort witte pyjama aangetrokken.
In de nachtdienst zijn er 3 verpleegkundige dus hoefden we hem niet weg te brengen.
In het ziekenhuis rijden ze anders met de patiënten. In Nederland zijn we gewend om met de tenen naar voren te rijden. Hier rijden ze met het hoofd aan de voorkant dus de patiënten zien dan niet waar ze heen gaan. Deze keer mochten we dus met de Nederlandse manier rijden.
Als finish in touch ging er nog een gekleurde laken overheen waarop een kruis stond.
Toen we klaar waren mochten we naar huis. Sari moest nog 20 min. wachten.
Nu gaan we vroeg slapen want morgen hebben we een dagdienst van 7:00 tot 13:00
En dat is dan onze laatste werkdag!