Week 2 ma-do

Op maandag was het werk wel leuk. We hadden een dagdienst maar we stonden op een andere kamer. Hierin was een zelfstandige mevrouw die ons wel gezellig vond. Want dan ging ze naar ons zwaaien en begonnen ze worden te vertellen en wij moesten haar na zeggen. Nu weten we dat vingers: Sorbet zijn. (makkelijk te onthouden) En armen zijn Käsi (Kaasie, ook makkelijk te onthouden).
Ze heeft ons een tijd bezig gehouden en Nicole en ik hadden het ook wel naar ons zin. Verder kregen wij haar enige engelse woorden als: Thank you, Darling & Good. En heel veel knuffels. (Nee ze was niet dement) Ook is Tuula langs gekomen om te zien hoe het met ons gaat. Zo hebben we de werkdruk besproken en verder alle activiteiten die hier te doen zijn. De rest van die dag ging snel voorbij. Ik heb nog even met mama gesproken en ook daarna ook nog even met papa. We hebben lekker gekookt en wat laat gaan slapen. Het internet deed het helaas niet goed die dag.

Dinsdag hadden we een dienst van 12:00-20:00. Dus we hebben geslapen tot 10:30 en ontbeten en daarna naar het werk gegaan.
Dit was een andere soort dienst. We stonden namelijk niet op de afdeling maar we moesten patiënten opnemen/overnemen van de emergency. Dit was verder heel veel papierwerk dus Nicole en ik konden niet veel voor Sari betekenen. Daarom stelde ik haar voor om de medicatie uit te zetten voor de nieuwe patienten. Sari vond dit gelukkig een goed idee dus hadden we af en toe wat te doen. Het uitzetten duurde namelijk wel een tijd bij ons omdat alles anders stond en we alle kastjes opentrokken. (Sorry mam, ik weet dat dat eigenlijk niet mag) Na die dienst heb ik nog even met Pieter gesproken en zijn we rond een uur of 00:00 gaan slapen.

Op woensdag waren we helemaal vergeten dat als je een nachtdienst hebt dat je dan de hele dag vrij bent. Gelukkig hebben we lang uitgeslapen en hebben we rustig aangedaan.
We hebben boodschappen gehaald en we wilden vragen voor schoonbeddengoed. Deze zou donderdag om 14:00 gebracht worden. (niet nagedacht dat je dan nog in je bed ligt te slapen)
Om 20:50 gingen we naar het ziekenhuis lopen omdat we anders toch alleen maar aan het wachten waren. Bij het ziekenhuis aangekomen konden we niet via de achterdeur binnenkomen.
Daarom liepen we naar de voorkant en ook die was gesloten!
We hebben geen sleutel gekregen om naar binnen te komen maar er zat nog een receptionist. Nicole en ik waren druk naar hem aan het zwaaien maar hij zag ons niet. Toen wilde ik naar de afdeling gaan bellen zodat ze naar beneden zouden lopen. Op dat moment zag de receptionist ons. Nicole en ik moesten wel lachen omdat hij echt keek alsof hij twijfelde om ons te helpen of niet. Gelukkig liet hij ons binnen.
Daarna liepen we naar de afdeling. Daar waren ze zeer blij ons te zien omdat ze zich zorgen maakte. Het schijnt dus dat we om 21:00 hadden moeten beginnen i.p.v. 21:30. We vonden het wel fijn om te zien dat ze met ons rekening houden en op ons letten. Tuula stond al bijna op het punt om ons te bellen. Deze nacht werkten we samen met Tuula en Eija. Zij droegen ons over en begonnen we aan ons eerste rondje. Elke 2 uur gingen we alle kamers langs. Als de patiënten sliepen dan lieten we ze slapen en als ze wakker waren konden we ze naar de wc brengen of verschonen. Tenzij ze veel urine of een sterke lucht hadden dan moesten we ze wel wakker maken.
De nacht ging snel voorbij Tuula en Eija probeerde veel Engels te praten en dat ging allemaal hartstikke goed.
Het was al vrij snel 06:00 en toen moesten we wachten op de dagdienst. Om 07:00 mochten we naar huis.
Door de wandeling naar huis werden we weer helemaal wakker.
Daardoor lag ik dus uiteindelijk te stuiteren in mijn bed.
Toen moesten we wel onze wekker zetten om 13:30 omdat de schoonmakers zouden komen. Ik was helemaal moe en Nicole was al vanaf 12:00 wakker. Nicole en ik waren dus maar even naar buiten gegaan. Om 16:00 was er nog niemand langsgekomen dus hadden we makkelijk langer kunnen slapen.
Om 17:45 hadden Nicole en ik afgesproken met de IJslanders.
We gingen uiteten bij Santa Fe. Dit was zeer gezellig en we hadden veel informatie uitgewisseld. Daarna hadden we elkaars appartement bekeken. Zij hadden een 5x zoveel groter appartement. Toen we bij ons appartement waren hebben we ze een zak stroopwafels gekregen. Even later werd er op de deur geklopt en stonden Helga en Hulda voor onze deur. Zij hadden nog IJslandse drop en snoep mee en dropshot.
Morgenavond gaan we met z'n alle nog een keer wat doen :)
Het is nu 22:00 en Nicole en ik worden weer best moe.
Dus wij gaan lekker slapen en morgen om 11:45 pakken we de bus naar Hämeenlinna om een dagje in de sauna door te brengen.